Hoe herstel ik na huiselijk geweld?
Je hebt partnergeweld meegemaakt. Of je kinderen zijn mishandeld voor je partner. Of jijzelf als kind. Dat is allemaal huiselijk geweld. En dat is heftig.

Je hebt partnergeweld meegemaakt. Of je kinderen zijn mishandeld voor je partner. Of jijzelf als kind. Dat is allemaal huiselijk geweld. En dat is heftig. Het huiselijk geweld kan lichamelijk zijn geweest en wellicht seksueel maar het kan ook enkel emotioneel geweld zijn geweest (vernedering, manipulatie, verbale agressie, bedreigingen, enzovoort).
De omgeving beseft vaak niet hoeveel impact het heeft. Langdurig. Je krijgt meestal geen verlof van je werk om te herstellen van wat je hebt meegemaakt. Het leven gaat direct door. Terwijl jij getraumatiseerd bent, een relatiebreuk waarschijnlijk niet heel harmonieus verloopt en je met allerlei dingen te maken krijgt waarvan je dacht het nooit te zullen meemaken.
Je moet naar de rechtbank, wellicht wordt de Raad voor de Kinderbescherming of Jeugdzorg betrokken en je gaat beseffen hoe onveilig je je voelde en nog voelt.
Je voelt je waarschijnlijk regelmatig heel klein terwijl je juist allerlei dingen moet doen waarvoor je veel lef nodig hebt. Je voelt dat je heel moe bent terwijl je geen tijd hebt om uit te rusten. Het leven leeft je en het voelt absoluut niet als een vrolijk en fijn leven. Het is zwaar. Je bent aan het overleven. En je hebt geen idee hoe lang je dit nog volhoudt.
Het is pittig om huiselijk geweld meegemaakt te hebben, ik weet er alles van. Maar als je echt wilt herstellen dan moet je aan de slag. En dan moet je meer doen dan enkel de traumatische ervaringen verwerken. Zeker als je te maken hebt gehad met partnergeweld, als jouw liefdesrelatie ongezond bleek.
De traumatische ervaringen zijn ontstaan binnen de relatie. Jij hebt ooit voor deze relatie gekozen. Je werd aangetrokken door iemand die blijkbaar niet in staat was om een gezonde relatie met jou te hebben. Iemand die emotioneel niet volledig beschikbaar bleek te zijn voor jou. En wellicht was je zelf ook wel niet in staat een gezonde relatie met iemand aan te gaan…
Is het jouw schuld dan? Nee! Nooit. Iedereen is verantwoordelijk voor zijn of haar eigen gedrag en dus ook voor hoe je met de ander om gaat.
Maar het is wél zo dat er ook iets met jezelf aan de hand is wanneer je langdurig in een voor jou ongezonde relatie blijft.
Heftig wat ik nu zeg? Ja, dat is het wel. Ikzelf was er best even van van slag toen ik me ging afvragen hoe het kon dat ik deze relatie zo lang had volgehouden. Waarom was ik niet weg gegaan? Waarom had ik überhaupt kinderen binnen deze relatie gekregen? En waarom had ik hen niet meteen in veiligheid gebracht toen de kindermishandeling begon?
Het besef dat er ook aan mijn kant iets ongezond was, was best een schok. Maar het bleek een zeer belangrijk besef. Want daardoor kon ik ervoor zorgen dat het zich in de toekomst niet zou gaan herhalen.
Ik begreep dat ik onbewust deze partner had uitgekozen om mijn zelfbeeld te bevestigen. En dat ik iemand had gezocht die zo met mij omging, zoals ik dat al kende. Ik had veel zelfkritiek en zijn kritiek paste daar perfect bij. Daardoor geloofde ik hem. En omdat ik ervan uit ging dat ik niet leuk genoeg was om door een man gekozen te worden, was ik al blij dat er iemand was die mij wilde. En dus was ik verre van veeleisend en liet ik het toe dat er minder fijn met me werd omgegaan.
Zoals je nu wellicht begrijpt, is herstellen van dit alles best een uitdaging. Je komt nogal wat tegen. En je hebt nogal wat patronen die ervoor kunnen zorgen dat je direct weer terug getrokken wordt in oud gedrag. Waardoor je weer in dergelijke situaties terecht kan komen.
Ikzelf ben 16 jaar in een ongezonde relatie gebleven. En besefte me uiteindelijk dat ik al vanaf mijn babytijd gedrag heb ontwikkeld wat heeft gemaakt dat ik ‘vatbaar’ was voor partners die veel ruimte innemen, dominant zijn en te weinig rekening houden met mijn behoeften. Partners die zelf beschadigd zijn en lang niet altijd even betrouwbaar of veilig. Ik voldoe volledig aan de kenmerken van codependentie. Maar ook de symptomen van het Narcistisch Slachtoffer Syndroom passen bij me. En natuurlijk heb ook ik de diagnose PTSS gehad…
Om écht te herstellen na huiselijk geweld en ontspannen en vrij te kunnen leven is het belangrijk om te begrijpen wát in dat proces belangrijk is. Ik zie veel te veel mensen keihard werken en van therapie naar therapie gaan, terwijl ze amper vooruitgaan. Dan gaat er iets mis. Ikzelf heb op die manier ook ruim 8 jaren doorgesukkeld om uiteindelijk in een burn-out terecht te komen. Pas toen ging ik begrijpen dat ik iets anders te doen had als ik in dit leven nog wilde leren ontspannen.
Als docent vind ik het fijn om over te dragen wat ik tijdens dit proces heb geleerd, zodat anderen (zoals jij wellicht?) daar hun voordeel mee kunnen doen. Ik vind het vreselijk om te zien dat nog steeds zoveel mensen zo veel jaren van hun leven door zwoegen, terwijl met een iets andere aanpak de ontspanning er al veel eerder kan zijn.
Wil je hier meer over weten? Stuur me dan even een berichtje, dan kijk ik even specifiek mee naar jouw situatie en wat daarin helpend kan zijn. Je kunt me bijvoorbeeld bereiken via de WhatsApp bol hier rechtsonder.